Canlı

1993 yılından sonraydı sanırım. Bir yaz tatilinde yanına varmıştım. Çok fazla irkilmedi yanına sokulduğumda. Elini öpünce: “Adın ne senin?” diye sordu. Kendimden emin bir şekilde: “Kenan” diye cevapladım. Bir an durdu: “Haa… Eyi…” türünden bir şeyler geveledi. O an anladım ki, eskilerin “bunama”, yenilerin “Alzheimer hastalığı” dedikleri durum var ortada.